ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ဟိုတယ္(၁)

 ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ဟိုတယ္(၁)

          ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ဟိုတယ္ဟူ၍ ေခါင္းစဥ္တပ္လိုက္သည္ႏွင့္ ဟိုတယ္ႏွင့္ ပတ္သက္ဆက္ႏြယ္သည့္ အေၾကာင္းအရာေလးမ်ားအေၾကာင္းေရးေတာ့မည္ကို မိတ္ေဆြတို႔သိၿပီး ျဖစ္ေနလိမ့္မည္။ ကၽြန္ေတာ္ ႀကံဳေတြ႔ ခဲ့ရသည့္၊ သိျမင္ေလ့လာဖူးသည့္ သင္ခန္းစာမ်ားကို ျပန္လည္ေဝမွ် လိုျခင္းသာ ျဖစ္ သည္။

သင္ခန္းစာမ်ားဟုဆိုေသာ္လည္း ကၽြန္ေတာ္မွတ္သားခဲ့သည့္ (S.O.P) မ်ားသာ ျဖစ္သည္။ ထို (S.O.P)(Standard Operation Procedure) မ်ားသည္ (Front Office Manager) မသႏၲာထံမွ သင္ယူေလ့လာခဲ့သည္မ်ားႏွင့္ ၎၏မွတ္စုထဲမွ ကူးထားသည့္ သင္ခန္းစာမ်ားျဖစ္သည္။ တခ်ိဳ႕ကို အြန္လိုင္းရွိသူငယ္ခ်င္းမ်ားထံမွ တင္ထားသည္မ်ားကို ကူးယူမွတ္သားထားျခင္း ျဖစ္သည္။ တခ်ိဳ႕မွာ အြန္လိုင္းတြင္ တင္ထားသည့္ (FO) ႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ သင္ခန္းစာမ်ားကို ယူထားျခင္း ျဖစ္သည္။ (၂၀၁၄) ၾသဂတ္လတြင္ (Front Office Operations Level-1) ကို တက္ေရာက္သင္ၾကားခဲ့သည့္ သင္ခန္းစားမ်ားလည္း ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္၏ မွတ္စုစာအုပ္တြင္ ကူးမွတ္ထားသည္မ်ားႏွင့္ ဗြက္ေပါက္ေနပါေတာ့သည္။ မည္သည့္ဆရာ၊ မည္သည့္သင္ရိုးမွဟု တိက်စြာ မွတ္သားမထားမိ၍ ဆရာအမည္မ်ားကို ေဖာ္မျပႏိုင္ျခင္းမွာ ကၽြန္ေတာ္၏ ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္ျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ေဖာ္ျပသည့္ အခ်က္အလက္တခ်ိဳ႕ မွားယြင္းခၽြတ္ေခ်ာ္ျခင္းသည္ ေပါ့ဆစြာကူးယူမိသည့္ ကၽြန္ေတာ့္အျပစ္ သာ ျဖစ္ပါသည္။ ႀကီးသည္၊ ငယ္သည္မဟူ ဟိုတယ္ႏွင့္ပတ္သက္လွ်င္ အားလံုးသည္ ကၽြန္ေတာ္၏ ဆရာမ်ားဟုသာ သတ္မွတ္ပါသည္။ ရိုးသားစြာဝန္ခံရမည္ ဆိုလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္၏ ခံစားမႈေလးမ်ားကို သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြမ်ားအား အသိေပးေဝမွ်လိုျခင္းသက္သက္ ျဖစ္သည္။  

ျပန္စဥ္းစားၾကည့္မည္ဆိုလွ်င္ အနည္းငယ္ အံ့ၾသဖို႔ေတာ့ ေကာင္းပါသည္။ ဟိုတယ္ႏွင့္ပတ္သက္ သည့္ အသိပညာဗဟုသုတဆို၍ ဘာတစ္ခုမွ် မရွိခဲ့သလို ဟိုတယ္သင္တန္း တက္ဖူးျခင္း မရွိဘဲႏွင့္ အလုပ္ေလွ်ာက္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ဟိုတယ္တြင္ ဌာနမည္မွ်ရွိေၾကာင္းကိုပင္ မသိခဲ့ေခ်။ ကၽြန္ေတာ္၏ အလုပ္ေလွ်ာက္လႊာကို တင္ေပးသူမွာ ထိုဟိုတယ္ရွိ (Bakery)ဌာနတြင္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနသည့္ ကိုေဒါမနစ္ ျဖစ္သည္။ သင္တန္းတစ္ခုတက္ရင္း ခင္မင္ရာမွ ၎အလုပ္လုပ္သည့္ ဟိုတယ္ကို စိတ္ဝင္စားမိျခင္း ျဖစ္သည္။ ဟိုတယ္ႏွင့္ပတ္သက္သည့္ ဗဟုသုတႏွင့္ ကၽြန္ေတာ့္အေျခအေနကို ရိုးသားပြင့္လင္းစြာဝန္ခံရင္း အလုပ္ေလွ်ာက္ျဖစ္သြားျခင္းျဖစ္သည္။ စိတ္ပိုင္းျဖတ္ထားသည္မွာ ငါလုပ္ႏိုင္တယ္၊ ရေအာင္ လုပ္မယ္ ဆိုေသာ  စိတ္ဓာတ္ႏွင့္ ဝင္လာခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

ဟိုတယ္ဆိုသည္မွာ လာေရာက္တည္းခိုၾကသည့္ ဧည့္သည္မ်ားထံမွ အခေၾကးေငြယူ၍ ၎တို႔အား မိမိတို႔အိမ္ကဲ့သုိ႔ အနားယူေနႏိုင္ရန္၊ အစားအေသာက္ႏွင့္ လိုအပ္ခ်က္မ်ား အား ျဖည့္ဆည္းေပးႏိုင္ရန္၊ လံုၿခံဳစိတ္ခ်စြာတည္းခိုႏိုင္ရန္ ဖြဲ႕စည္းထားေသာ ေနရာ အေဆာက္ အဦးမ်ားကုိ ေခၚဆိုပါသည္။

ထိုအဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုခ်က္ေလးမွ်ပင္ မသိဘဲႏွင့္ (I can do it) ဆိုေသာ စိတ္ဓာတ္တစ္ခုႏွင့္ ဝင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ တကယ္ေတာ့ ကိုယ္ေလွ်ာက္မည့္ လုပ္ငန္းတစ္ခုကုိ စိတ္မဝင္စားလွ်င္ေတာင္ တီးမိေခါက္မိေတာ့ အနည္းငယ္ ရွိထားသင့္သည္ မဟုတ္လား။ စိတ္ဓာတ္သည္ အေျခခံအက်ဆံုးႏွင့္ အေရးပါဆံုးဟု သတ္မွတ္ႏိုင္ေသာ္လည္း စိတ္ဓာတ္တစ္ခုတည္းႏွင့္ အာင္ပြဲ မရႏိုင္သည္က ေသခ်ာပါ သည္။

ေအာင္ပြဲဆီသို႔ အျမန္သြားလိုပါလွ်င္ ထက္သန္ခိုင္မာသည့္ စိတ္ဓာတ္ႏွင့္အတူ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ျခင္း၊ ေလ့လာျခင္းတို႔ မလြဲမေသြ လိုအပ္ပါသည္။ သင့္စိတ္ထဲမွာ တည္ေဆာက္ထားသည့္ နန္းေတာ္ႀကီးသည္ လွပဆန္းျပားေသာ္ျငား လက္ေတြ႔ႏွင့္ မေပါင္းစပ္ႏိုင္ပါလွ်င္ အျပင္ေလာက တြင္ ျမင္ေတြ႕ခြင့္ရဖို႔ ခဲယဥ္း လွပါသည္။

ဤေဆာင္းပါးသည္ ကၽြန္ေတာ္၏ ခၽြတ္ယြင္းအားနည္းခ်က္မ်ားႏွင့္ လြဲေခ်ာ္မႈမ်ားကုိ ေနာက္လူတို႔ ဆင္ျခင္ႏိုင္ၾကေစလို၍ ေရးသားျခင္းျဖစ္သည္။ ဟိုတယ္ေလာကကို စိတ္ပ်က္ေစလို၍၊ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ အား ပုတ္ခတ္ေစာ္ကားလို၍ ေရးသားျခင္းမဟုတ္ဘဲ ကၽြန္ေတာ္၏ ခံစားမႈမ်ားကုိသာ ရိုးသားစြာ စာစီျခင္း ျဖစ္သည္။ စာဖတ္ၿပီးခ်ိန္တြင္ စိတ္အားတက္ၾကြခ်င္မွ တက္ၾကြလာမည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း ကၽြန္ေတာ္၏ အမွားမ်ားကို ကြင္းကြင္းကြက္ကြက္သိျမင္၍ ေရွာင္ၾကဥ္ႏိုင္ၾကမည္ဆိုပါလွ်င္ အၾကပ္အတည္း၊ အခက္အခဲတခ်ိဳ႕ကို ေရွာင္လႊဲႏိုင္မည္ ျဖစ္သည္။

ကၽြန္ေတာ့္အတြက္မူ ဟိုတယ္ေလာကသည္ မည္သည့္အသိုက္အဝန္းႏွင့္မွ်မတူသည့္ ခ်စ္စရာေကာင္းသည့္ ေလာကတစ္ခု၊ ဘဝတစ္ခုလည္း ျဖစ္သည္။

ေလးစားစြာျဖင့္

ထူးေအာင္ဝင့္

https://web.facebook.com/authorhtooaungwint