တန်ဖိုးထား အသိအမှတ်ပြုမှု

တန္ဖိုးထားအသိအမွတ္ျပဳမႈ

                 တစ္ခါတုန္းက ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္သည္ ကုမၼဏီၾကီးတစ္ခုတြင္ မန္ေနဂ်ာရာထူးအတြက္ အလုပ္၀င္ေလွ်ာက္ေလသည္။
သူသည္ ပထမအဆင္႔အင္တာဗ်ဴးကို ေအာင္ျမင္စြာေက်ာ္ျဖတ္ႏိုင္ခဲ႔ျပီး
ေနာက္ဆံုးအဆင္႔တြင္ ဒါရိုက္တာက အင္တာဗ်ဴးျပဳလုပ္ေလသည္။

.ဒါရိုက္တာသည္ လူငယ္ေလး၏ CV form ကိုၾကည္႔ရႈရာဘြဲ႔လြန္အထိႏွစ္တိုင္းကိုထူးခၽြန္စြာေအာင္ျမင္ခဲ႔ သည္ကိုေတြ႔ရေလသည္။ ထိုအခါ ဒါရိုက္တာက စတင္ေမးျမန္းေလသည္။
.
"မင္း ေက်ာင္းတက္ဖို႔ ပညာသင္ေထာက္ပံ႔စရိတ္ရခဲ႔လား"
"မရခဲ႔ပါဘူးခင္ဗ်"
" အဲ႔ဒါဆို မင္းအေဖက ေက်ာင္းစာရိတ္ေထာက္ပံ႔တာေပါ႔"
" မဟုတ္ပါဘူး၊ ကၽြန္ေတာ္႔အေဖက ကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္ေလးကတည္းကဆံုးသြားတာပါ
ကၽြန္ေတာ္ေက်ာင္းစားရိတ္ကို အေမကေထာက္ပ႔ံတာပါ။
" မင္းအေမက ဘာအလုပ္လုပ္တာလဲ"
" အ၀တ္ေလွ်ာ္ျပီး ကၽြန္ေတာ္႔ကိုေက်ာင္းထားေပးတာပါ။"
ထို႔ေနာက္ ဒါရိုက္တာက လူငယ္ေလးကို လက္ခဏျပဖို႔ ေတာင္းဆိုလိုက္ေလသည္။
.
လူငယ္ေလးရဲ႕လက္သည္ ေခ်ာေမြ႔ေနျပီး အနာအဆာလံုး၀မရွိေပ။
ဒါရိုက္တာက ဆက္ေမးပါတယ္။
.
"မင္းအေမ အ၀တ္ေလွ်ာက္တဲ႔ေနရာမွာ မင္းကူညီေပးသလား"
"မကူညီေပးဖူးပါဘူး၊ အေမက ကၽြန္ေတာ္ကိုစာပဲဖတ္ေစခ်င္တာပါ။
ျပီးေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႔အေမေလွ်ာ္တာကၽြန္ေတာ္႔ထက္ပိုျမန္ျပီး အလုပ္ျမန္ျမန္ျပီးပါတယ္။"
.
ထို႔ေနာက္ ဒါရိုက္တာက
" ငါမင္းကိုေတာင္းဆိုစရာတစ္ခုရွိတယ္။
ဒီေန႔ မင္းအိမ္ျပန္ျပီး မင္းအေမလက္ကိုေသခ်ာေဆးေၾကာေပးလိုက္ပါ။
ျပီးရင္ နက္ျဖန္မနက္မွ ဒီကိုျပန္လာခဲ႔" လို႔ေျပာလိုက္ေလသည္။
.
လူငယ္ေလးလည္း ဒီအလုပ္ရဖို႔ ငါအမ်ားၾကီးလိုအပ္ေနေသးတယ္ထင္တယ္လို႔ ေတြးလိုက္ျပီး အိမ္ကိုျပန္လာခဲ႔လိုက္ျပီး သူ႔အေမကို လက္ေဆးေပးခ်င္တယ္လို႔ေျပာလိုက္ပါတယ္။
ေကာင္ေလးအေမလည္း သူ႔သား၏စကားကိုၾကားလိုက္ရျပီးေနာက္ ေပ်ာ္လည္းေပ်ာ္သလို ထူးလည္းထူးဆန္းေနပါတယ္။ သူ႔သားဆီကို သူ႔လက္ကို ျဖန္႔ေပးလိုက္ပါတယ္။ေကာင္ေလးျမင္လိုက္ရသည္မွာ သူ႔လက္နဲမတူ သူ႔အေမလက္မွာ ၾကမ္းတမ္းေနျပီး အေရခြံေတြလည္းေပါက္ျပဲေနျပီး ၾကည္႔ရဆိုးေနပါတယ္။ သူ႔အေမရဲ႔လက္ကို ျဖည္းညင္းစြာ ေဆးေၾကာေပးေနရင္း လက္ေပၚသို႔
မ်က္ရည္မ်ားလည္း စီးက်လာပါတယ္။ ပထမဆံုးအခ်ိန္သူ႔အေမရဲ႕လက္ကိုသတိျပဳမိတာျဖစ္ျပီး သူ႔အေမဟာ လက္ေဆးေပးေနတုန္းေပါက္ျပဲဒဏ္ရာေတြရဲ႕နာက်င္မႈေၾကာင္႔ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ တုန္သြားပါတယ္။
.
သူ႔အေမရဲ႕လက္က ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတြ၊ ၾကမ္းတမ္းမႈေတြဟာ သူ႔ကိုထူးခၽြန္တဲ႔ပညာတတ္တစ္ေယာက္အျဖစ္ လူရာ၀င္ေစခဲ႔တယ္ဆိုတာကို သူေသခ်ာသေဘာေပါက္သြားပါေတာ႔တယ္။
သူ႔အေမရဲ႕လက္ကိုေဆးေၾကာျပီးေနာက္ ေလွ်ာ္ရန္က်န္ရွိေနေသာအ၀တ္အစားမ်ားကိုလည္း ဆက္ေလွ်ာ္ေပးလိုက္ပါတယ္။
အဲ႔ဒီေန႔ညက သူဟာသူ႔အေမနဲ႔ စကားေတြအၾကာၾကီးေျပာျဖစ္ခဲ႔ၾကပါတယ္။
.
မနက္ေရာက္ေတာ႔ ေကာင္ေလးဟာ ဒါရိုက္တာဆီကိုျပန္ေရာက္လာျပီး
ဒါရိုက္တာကလည္း ေမးျမန္းလိုက္ပါတယ္။
.
"မင္းအေမလက္ကိုေဆးေၾကာေပးရတဲ႔ခံစားခ်က္ေလးကိုေျပာပါဦး"
"ပထမအခ်က္အေနနဲ႔ တန္ဖိုးထားမႈဆိုတာ ဘာလဲကၽြန္ေတာ္နားလည္သြားပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္အေမမရွိပဲ ကၽြန္ေတာ္ေအာင္ျမင္တဲ႔ဘ၀ကိုလံုး၀မရရွိႏုိင္ပါဘူး။
ဒုတိယအခ်က္ ကၽြန္ေတာ္႔အေမကိုအ၀တ္ေတြကူေလွ်ာ္ေပးရင္
အလုပ္တစ္ခုရဲ႕တန္ဖိုးကို နားလည္သြားပါတယ္။
ေနာက္ဆံုးတစ္ခ်က္ကေတာ႔ မိသားစုရဲ႕တန္ဖိုးနဲ႔ အေရးပါမႈကို
အသိအမွတ္ျပဳျပီးနားလည္သြားပါျပီ"
.
"ေကာင္းပါျပီ ဒါငါတို႔ရွာေနတဲ႔မန္ေနဂ်ာတစ္ေယာက္ရဲ႕စိတ္ဓာတ္ပဲ။
ငါရွာေနတဲ႔မန္ေနဂ်ာဟာ တျခားလူတစ္ေယာက္ရဲ႕အကူအညီကိုတန္ဖိုးထား အသိအမွတ္ျပဳတတ္ရမယ္။ တျခားလူတစ္ေယာက္ရဲ႕အလုပ္ကိုခံစားနားလည္တတ္ရမယ္။ ပိုက္ဆံအတြက္ခ်ည္းပဲအလုပ္လုပ္တာမျဖစ္ရဘူး
မင္းကို ငါအလုပ္ခန္႔လိုက္ပါျပီ။"
.
ထို႔ေနာက္ေကာင္ေလးလည္း ၀မ္းသာသြားျပီး အလုပ္ၾကိဳးစားလုပ္ကာ
လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္မ်ားရဲ႕အသိအမွတ္ျပဳကိုလည္း ရရွိခဲ႔ပါတယ္။
.
( ကၽြန္ေတာ္တို႔အားလံုး ေအာင္ျမင္တဲ႔ဘ၀တစ္ခုကို ပိုင္ဆိုင္ျပီဆိုရင္
ေနာက္ကြယ္ကေထာက္ပံ႔ေပးတဲ႔ မိဘေတြရဲ႕ေက်းဇူးေၾကာင္႔ဆိုတာ လံုး၀မေမ႔သင္႔ပါဘူး။)
____________
ဘာသာျပန္
လင္းထက္ေမာ္ (Focus Youth E-magazine)
Ref : Moral Stories

Comments

Popular posts from this blog

မြစေတီနှင့် ရာဇကုမာရ် ကျောက်စာ

မင်္ဂလာပါ

ပုဂံၿမိဳ႕ေတာ္